Young minke whale killed by plastic


The dead young minke whale in Belgium

Translated from Ecomare museum, on Texel island in the Netherlands; about Belgium:

Whale killed by plastic – 03.13.13

A young Minke whale washed ashore last weekend on the beach of Nieuwpoort. It was a male, 3.5 meter long and 400 kilogram, so a small one. The whale was still so fresh that researchers believe that the young animal died on the beach. The researchers also discovered why the whale got into trouble ….. there was 400 grams of plastic bags in its stomach.

Constipated

The minke whale was brought for examination to the University of Liège, where veterinarian Thierry Jauniaux went in search of the cause of death. The plastic bags soon gave him a clue. The plastic caused an almost complete obstruction of the digestive tract, causing the animal to be no longer able to feed; finally, starvation killed it. The stranded minke whale was remarkably thin.

35 thoughts on “Young minke whale killed by plastic

  1. Pingback: Crane babies video | Dear Kitty. Some blog

  2. Pingback: Sperm whale killed by plastic | Dear Kitty. Some blog

  3. Pingback: Versatile Blogger Award, thanks Tazein and Sue! | Dear Kitty. Some blog

  4. Pingback: Gulls’ nests on Texel island counted | Dear Kitty. Some blog

  5. Pingback: Texel, third day | Dear Kitty. Some blog

  6. Pingback: Ambergris treasure found in dead Texel whale | Dear Kitty. Some blog

  7. Pingback: Texel butterfly and bee news | Dear Kitty. Some blog

  8. Pingback: What a beached whale ate, new research | Dear Kitty. Some blog

  9. Pingback: Freezing bat flying freely again | Dear Kitty. Some blog

  10. Pingback: Spitsbergen ptarmigan, and hunting | Dear Kitty. Some blog

  11. Pingback: Good English whale news | Dear Kitty. Some blog

  12. http://www.waddenvereniging.nl/wadweten/?item_id=7421

    De walvis van de leuke zee

    donderdag 28 november 2013

    Door Gerbrand Gaaff

    In 2010 werd op Engelsmanplaat een kadaver van een middelgrote walvisachtige gevonden. Het dier was in verregaande staat van ontbinding, zodat niet direct duidelijk was om welke soort het ging. Pathologisch-anatomisch onderzoek wees uit dat het een dwergvinvis geweest was. Daarmee kwam het aantal strandingen van dwergvinvissen in het Waddengebied in het eerste decennium van deze eeuw op drie. In diezelfde periode strandden er vier potvissen op de waddenstranden. Kort door de bocht zou je denken dat er meer potvissen dan dwergvinvissen in de Noodzee leven. Niets is minder waar.

    Snelle dwerg

    Dwergvinvissen zijn de kleinste vertegenwoordigers van de familie van de vinvisachtigen. Dat zijn snelle, gestroomlijnde baleinwalvissen. De meeste vinvissen eten voornamelijk kreeftachtig plankton, maar de dwergvinvis kan gemakkelijk overschakelen op een dieet van kleine schoolvormende vis. Ze staan bekend als speelse, nieuwsgierige dieren, die niet zelden een stukje met een boot opzwemmen. Je kunt ze overal ter wereld tegenkomen. Er worden twee soorten onderscheiden, verdeeld over de twee halfronden. De jacht op vinvissen heeft zich lange tijd geconcentreerd op de grotere soorten, zodat er nog veel dwergvinvissen zijn. De soort wordt daarom niet beschermd in de internationale natuurverdagen.

    Noordzee-populatie

    In 1994 en in 2005 zijn grote, internationaal georganiseerde surveys gehouden om de bestanden van kleine en middelgrote walvisachtigen in West-Europa te kunnen bepalen. Veelal werden de dieren geteld vanaf varende schepen, waar mogelijk werden de waarnemingen aangevuld met vliegtuigtellingen. Deze SCANS-onderzoeken leverden een totaal van ongeveer 9000 dwergvinvissen in de Noordzee op. Maar iedere echte walvisonderzoeker weet dat dit soort schattingen relatief zijn. Walvisachtigen behoren tot de moeilijkst te tellen dieren. Het gebied waar ze leven is enorm groot en de dieren zijn regelmatig niet waar te nemen omdat ze ondergedoken zijn. Ook de zeegang is sterk bepalend voor de tellingen. Bij een vlakke zee zie je veel meer dan bij een hoge golfslag.

    Variatie

    “Wat een leuke zee is dit.” dacht IMARES-walvisonderzoekster Marijke de Boer toen ze voor het eerst een onderzoeksreis op de Noordzee maakte. Ze had daarvoor al heel veel zeemijlen gemaakt in andere gebieden, vooral ten zuiden en westen van Engeland, maar de zuidelijke helft van de Noordzee is anders. Op een betrekkelijk klein oppervlak wisselen dieptes en ondieptes, verschillende bodemsoorten en verschillende stromingspatronen elkaar af. Dat maakt dit deel van de Noordzee tot een van de meest gevarieerde zeeschappen van Europa. Eén van de plekken waar die variatie zich sterk manifesteert is de noordhelling van de Doggersbank. Op die plek ontdekte Marijke de dwergvinvissen die zich in het voorjaar verzamelden om zich te goed te doen aan de grote scholen zandspiering.

    Weten wat je meet

    Marijke bezocht de Doggersbank in het kader van haar onderzoek naar de validatie van de verschillende telmethoden. De walvissen die zich te goed deden aan de zandspiering werden op hetzelfde moment geteld volgens verschillende methoden. Na flink wat rekenwerk concludeert zij in haar onlangs verdedigde proefschrift dat de SCANS-dichtheden voor de dwergvinvis in het Noordelijke gedeelte van de Noordzee overeenkomt met de dichtheden in het voorjaar gemeten op de noordhelling van de Doggersbank. We mogen dus aannemen dat het aantal dwergvinvissen in de Noordzee rondom de 10.000 exemplaren ligt maar het lijkt erop dat de populatie zich zuidwaarts verplaatst.

    50-meterspecialist

    Tijdens het intensieve onderzoek naar de Doggersbankgroep vielen een aantal zaken in het gedrag van de walvissen op. Hun foerageergedrag was behoorlijk dynamisch. Ze vertoonden daarbij een duidelijke voorkeur voor hellende zeebodems. Daar hielden ze zich opvallend vaak rond de 50 meter dieptelijn op. Waarschijnlijk zijn op die plekken onder bepaalde omstandigheden de meeste zandspieringen te verschalken. Dit verschijnsel was al eerder waargenomen in de grote baaien langs de Engels-Schotse oostkust. Het toont aan dat de dwergvinvissen zich prima kunnen redden in relatief ondiepe zeegebieden. Dat verklaart meteen waarom er relatief zo weinig dwergvinvissen, en relatief zo veel potvissen stranden. Want er zwemt maar heel af en toe een potvis de Noordzee binnen, maar die heeft een grote kans op stranding omdat zijn oriëntatiemechanisme niet is toegerust voor een verblijf in een sterk gevarieerd, ondiep zeegebied.

    Bronnen:

    Marijke Nita de Boer: Elusive Marine Mammals Exposed. Proefschrift Wageningese Universiteit, 2103 Internet-artikel op basis van het citeerde hoofdstruk: http://us.whales.org/blog/nicolahodgins/2010/04/minke-whale-in-central-north-sea

    SCANS: http://biology.st-andrews.ac.uk/scans2/inner-finalReport.html

    Like

  13. Pingback: Turtles and tortoises in Puerto Rico and Britain | Dear Kitty. Some blog

  14. Pingback: Prehistoric Pacific marine mammals discoveries | Dear Kitty. Some blog

  15. Pingback: Minke whales in the North Sea | Dear Kitty. Some blog

  16. Pingback: Minke whale saved near Texel island | Dear Kitty. Some blog

  17. Pingback: Rare squid beaches in Belgium | Dear Kitty. Some blog

  18. Pingback: Entangled southern right whale saved | Dear Kitty. Some blog

  19. Pingback: Seabirds eat plastic smelling like food | Dear Kitty. Some blog

  20. Pingback: Coca-Cola plastic greenwashing | Dear Kitty. Some blog

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.