This video from Turkey says about itself:
Taksim Gezi Parkı Direnişi 2. Gün / Resistance Against Destruction of Taksim Gezi Park, Day 2.
Not only in Greece, where the “center” Right government shuts down public television, is there governmental media censorship.
Also in neighbouring Turkey.
From Hürriyet in Turkey:
TV watchdog fines live streaming of Gezi protests for ‘harming development of children, youth’
The Radio and Television Supreme Council (RTÜK) has fined a number of channels, including Halk TV, for “harming the physical, moral and mental development of children and young people” by broadcasting coverage of the Gezi Park protests.
Ulusal TV, Cem TV and EM TV were also among the fined networks.
Halk TV, in particular, has gained unexpected popularity over its 24-hour live streaming of events around Istanbul, at a time when many mainstream media outlets gave little coverage to the ongoing protests.
The channel had been previously warned by RTÜK about a video clip the regulator deemed to be humiliating to Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan.
Translated from NOS TV in the Netherlands:
Major television stations such as CNN Türk and the public broadcaster TRT are reporting little or nothing [about the protests]. At the height of the protests in the [Taksim] square CNN Türk broadcasted a documentary about penguins. Therefore, the penguin became the symbol of censorship.
Beautiful penguins don’t deserve to be abused for ugly censorship.
What Turkey should tell us about tear gas: here.
Turkish riot police brutally attacked protesters to clear Taksim Square yesterday afternoon in Istanbul, arresting hundreds of protesters, while Washington signaled continuing support for the Islamist regime of Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdogan: here.
Related articles
- Everywhere is resistance: social media and the Turkey protests (thirdspacesblog.wordpress.com)
- What do #occupygezi Protesters Want? My Observations from Gezi Park (technosociology.org)
- How Social Media Forced Turkish News Organizations To Change Course (fastcompany.com)
- Turkish Media Censorship (ireport.cnn.com)
- Media censorship in Turkey (ireport.cnn.com)
- EU data privacy champion hits out at Turkish attempts at social media censorship (siliconrepublic.com)
- Turkish people’s resistance against governmental authoritarianism (dearkitty1.wordpress.com)
- Arrested for tweeting in Turkey: The social media machine of the #Occupygezi movement (digitaltrends.com)
- In Regard to Media Censorship and Police Terror in Turkey (ireport.cnn.com)
Dear Kitty. Some blog 
Chances and dangers for a social revolutionary left
The old left had failed facing the AKP challenge – because they read them erroneously as a linear prolongation of the military dictatorship. As the authoritarian and culturally repressive tendencies of Erdogan are coming to the fore, a new chance is being offered to social revolutionary democrats. But there is one condition: not to tap into the trap laid out by Kemalism which already had seemed to be moribund. […]
Actually before the Syrian quagmire a significant Turkish opposition ceased to exist, if one exempts the Kurds. The current popular protest became possible only on the base of the split over Syria. Surfing on hubris and omnipotence Erdogan’s hardline reaction will cost him dearly. It will neither affect his die-hard supporters nor so much his Islamic constituencies. But it will destroy the specific strength which made the AKP unique and promoted Turkey to become a role model: the de-facto coalition with a large section of the liberal and secular middle classes. They had enough of decades of military dictatorship and supported Erdogan’s cautious but steady democratisation while keeping the Kemalist elites in check. When he staged the referendum against the army in 2010 he was rewarded with a 60:40 victory. These urban secular middle class left him now. The more Erdogan goes on rampage the bigger the damage becomes.[…]
What we suggest is a line of democratic and social opposition without an immediate claim on governmental power. It is all about to appeal to at least a part of black Turkey both in its Islamic as well as its Kurdish component and to attract them to a democratic social revolutionary project. In this way the ruling capitalist AKP bloc can be decomposed and eventually split. Their claim to represent black Turkey must be contested and proved false. This will become clearer as soon as the capitalist boom is over and Turkey enters the bust.
See entire article:
http://www.antiimperialista.org/gezi_park
LikeLike
Hoe kun je over vrede praten met een dictator?
In de laatste weken is Turkije geëxplodeerd. De plannen van de islamistenregering van Erdogan om het laatste park in Istanbul te slopen heeft tot een machtige opstand geleid die over het hele land voelbaar was. Het Taksimplein werd een oorlogsgebied en honderden vreedzame demonstranten werden gewond door traan, rubberkogels en politieaanvallen met knuppels. Tijdens de hele opstand bleef Erdogan vasthouden aan zijn plannen, tegen het volk in. Hij liet zien dat hij een echte dictator is geworden. Natuurlijk kun je dit van een groene fascist verwachten, maar zijn optreden heeft toch veel mensen geschokt, en gelukkig uit de droom geholpen. Veel mensen en ook Europa hebben veel te lang gedacht dat Erdogan en de AKP gematigde islamisten zijn die in democratie geloven. Totale onzin. Net als andere fascisten gebruikt Erdogan de democratie alleen maar als het hem uitkomt. In andere tijden gebruikt hij geweld, voert oorlog en zet speciale eenheden in. Dat is de waarheid over Erdogan en zijn AKP criminelen.
Intussen heeft Erdogan laten zien dat hij niet alleen een dictator is, maar ook een leugenaar. Hij zou met de demonstranten gaan praten om tot een oplossing te komen. In plaats hiervan stuurde hij de politiefascisten opnieuw het plein op om vreedzame mensen aan te vallen. Dat zijn de acties van een psychopaat. Ook dat is geen wonder, want de meeste fascisten zijn psychopaten. Maar dit alles roept wel meteen vragen op over het Koerdisch vredesproces. Want ook binnen dit proces heeft Erdogan zich ontpopt als een leugenaar en een oplichter. De PKK heeft een bestand afgekondigd en trekt nu de strijders terug uit Turkije. De vrijheidsbeweging heeft iedere stap gezet die was aangekondigd. Dat is een serieuze omgang met een zeer gecompliceerd conflict. Maar de Turkse staat heeft nog geen enkele stap gezet en de militaire operaties gaan nog steeds door. Tot nu toe heeft Erdogan van de PKK het voordeel van de twijfel gekregen. Maar hoe lang nog? De gebeurtenissen van de laatste weken hebben getoond dat de AKP een zeer onbetrouwbare onderhandelingspartner is. Sterker nog; de vraag dient zich aan of je met een dictator over vrede kunt praten. De Taksim opstand heeft bewezen dat dit eigenlijk niet mogelijk is. De stekker zal er nu nog niet meteen uitgaan, maar aan Koerdische zijde nemen de twijfels toe, en dat is terecht.
Het is duidelijk dat Erdogan en zijn groene broeders helemaal geen democratisch Turkije willen. Ze willen een islamitische staat met Erdogan als de sultan. Ze zitten nog niet op het stenentijdperk niveau zoals de Taliban, de rebellen in Syrië of de salafisten, maar je kunt nooit weten welke kant het op zal ontwikkelen. Binnen niet al te lange tijd zal de Koerdische gemeenschap in Turkije moeten besluiten of men in dit soort Turkije wil leven. Als het antwoord Nee is, en dat ligt eigenlijk voor de hand, komt een autonoom Koerdistan weer op de agenda. Als we eerlijk zijn is dit agendapunt voor veel mensen nooit weggeweest. Makkelijk zal het niet zijn, maar ook dat is niet nieuw. Niets in het leven is makkelijk, maar veel dingen zijn toch de moeite waard.
Redactie IKN
Boete voor kritische tv-stations Turkije
De Turkse autoriteiten delen boetes uit aan tv-stations die kritisch verslag hebben uitgebracht van het politiegeweld bij de ontruiming van het Taksimplein. Halk TV, Ulusal TV en twee andere zenders worden beschuldigd van het in gevaar brengen van de intellectuele en morele ontwikkeling van jongeren.
Dit heeft de krant Hürriyet woensdag gemeld. Halk TV is een van de weinige tv-stations die uitgebreid live verslag doen van de protestbeweging tegen de autoritaire regeerstijl van premier Recep Tayyip Erdogan. Het heeft voor een groeiende populariteit van de zender gezorgd.
De tv-zender heeft al eerder een waarschuwing gekregen over een filmpje waarin premier Erdogan zou worden vernederd. Het is bekend dat Halk TV vroeger is gefinancierd door de Republikeinse Volkspartij (CHP), de grootste oppositiepartij.
Bron: Reformatorisch Dagblad 12-06-2013
‘Demonstrant omgekomen door traangasgranaat’
Een demonstrant op het Taksimplein is gedood door een traangasgranaat. Dat zegt Caroll Bogert van Human Rights Watch, die de eerstehulppost in Gezipark citeert. Bogert meldt dit op Twitter. Er is nog geen bevestiging van het bericht op andere media verschenen. Tien mensen zouden hoofdwonden hebben opgelopen doordat traangasgranaten te laag zouden zijn afgevuurd. Een van hen zou dat fataal zijn geworden.
Advocaten
Dinsdagochtend heeft de politie zeker 50 advocaten opgepakt die demonstranten van het Taksimplein verdedigden, zo melden Turkse media. Er werd geprotesteerd bij de Caglayan rechtbank in Istanboel, maar dit werd door de politie neergeslagen. ‘Na de gewelddadige arrestaties van advocaten in de rechtbank vragen wij ons af in wat voor een soort ‘democratische staat’ wij leven’, zegt de vakbond voor advocaten tegen de Turkse krant Hurriyet.
‘We kwamen samen om een persverklaring af te geven over de gebeurtenissen rond het Gezipark toen de politie ons aanviel’, zegt de advocate Fatma Elif Koru tegen de Britse krant The Guardian. ‘Het was erg gewelddadig. 49 collega’s zijn gearresteerd en velen zijn gewond. Ze schopten zelfs tegen ons hoofd terwijl we op de grond lagen. Ze sloegen en duwden, sloten ons in en vielen aan.’
‘Ik ben Erdogan’
Eerder vanmorgen heeft de Turkse premier Erdogan wederom een felle toespraak voor het Turkse parlement gehouden. Hierin beschuldigde hij de demonstranten ervan hun zorgen over het milieu ‘te verdraaien’ en zegt dat 95 procent van hen nooit eerder van het Gezi Park heeft gehoord. De spandoeken met protestleuzen, noemt Erdogan ‘vodden’. ‘Als deze reactie te hard wordt gevonden, dan spijt me dat. Ik ben Tayyip Erdogan, dat kan ik niet veranderen.’ De premier noemt de protesten een bewuste poging om het imago en de economie van Turkije te schaden. Hij roept de demonstranten op het park te verlaten.
Oproerpolitie
Honderden agenten van de oproerpolitie braken dinsdagochtend door de barricades rond het Taksimplein in Istanbul. Betogers op het plein werden naar het naastgelegen Gezipark gedreven. Daarbij werd traangas ingezet en met rubberkogels en waterkanonnen geschoten. Sommige demonstranten gooiden met stenen en vuurwerk naar de politie. Ooggetuigen meldden aan het begin van de middag dat de politie het Gezipark binnenging om ook daar de demonstranten te verdrijven.
Veel demonstranten hielden zich al meer dan een week op het plein op. Zij begonnen eerder dinsdag de barricades te bemannen in afwachting van een confrontatie met de politie. Die slechtte de barricades echter relatief gemakkelijk. Alleen tussen 8 en 9 uur werd er aan één kant van het plein hard gevochten. De politie werd bekogeld met stenen en molotovcocktails. Die gevechten waren echter van niet al te lange duur.
De barricades van de demonstranten versperden belangrijke verkeersaders in de stad. De politie was met groot materieel uitgerukt om die straten en het centraal gelegen plein weer in handen te krijgen.
Volgens NOS-correspondent Bram Vermeulen waren de demonstranten totaal verrast door de actie van de autoriteiten, maar trok slechts een klein deel ten strijde. Veel demonstranten riepen elkaar tot de orde, en overtuigden collega-actievoerders vooral niets te gooien naar de politie.
Toch vielen volgens Turkse media diverse gewonden.
Op het plein begonnen de agenten onmiddellijk de grote banieren die de demonstranten aan een gebouw aan de rand van het plein hadden gehangen weg te halen. Zij vervingen deze met Turkse vlaggen en afbeeldingen van de Atatürk, de stichter van het huidige Turkije. De gouverneur van Istanbul, Hüseyin Avni Mutlu, heeft op Twitter laten weten dat de demonstranten op het plein en in het Gezi-park geen doelwit van de actie zullen zijn. De actie zou gericht zijn tegen de spandoeken, die ook over een beeld van Ataturk hangen.
Verslaggevers melden dan ook dat de agenten nog geen aanstalten maken om ook op te rukken naar het omstreden Gezi-park, waar demonstranten naartoe zijn gerend. De afgelopen dagen lieten de agenten de actievoerders op het plein juist met rust. Op het Taksimplein hielden zich de laatste tijd steeds minder demonstranten op. Maandagavond was het kleinste aantal demonstranten op de been sinds het begin van de demonstraties. Die waren aanvankelijk gericht tegen bouwplannen op het plein, maar breidden zich uit over het hele land en zijn nu gericht tegen de regering van premier Recep Tayyip Erdogan in het algemeen.
Gisteren leek Erdogan de demonstranten tegemoet te komen. Hij zou vandaag een ontmoeting hebben met de organisatoren van het protest in het Gezipark. Doel van de ontmoeting was om een einde te maken aan de protestgolf. De organisatoren van het protest hadden om de ontmoeting gevraagd, aldus vicepremier Bulent Arinc gisteren
Bron: Volkskrant 11-06-2013
‘Veel politiegeweld tegen opgepakte Turken’
De politie lijkt op grote schaal geweld te gebruiken tegen demonstranten die bij de huidige protesten in Turkije opgepakt worden. Dat melden advocaten en wordt maandag bevestigd door de Turkse afdeling van de mensenrechtenorganisatie Amnesty International. Advocaat Efkan Bolac van de grote advocatenorganisatie Moderne Juristen Associatie meldt dat uit alle steden waar geprotesteerd wordt, getuigenissen binnenkomen van politiegeweld.
Volgens Bolac speelt zich dat af in politiebussen, voordat mensen naar het bureau worden gebracht. ‘Dat kan uren tot zelfs een hele nacht duren. Mensen wordt eten en drinken onthouden en vrijwel iedereen wordt geslagen.’ In de bussen hangen – in tegenstelling tot op politiebureaus – geen camera’s om arrestanten te beschermen tegen politiegeweld. Ook zijn collega-advocaat Özden Ihtiyar rept van geweld in de politiebussen. ‘Er wordt vooral geslagen op de rug en soms in het gezicht. We laten de blauwe plekken registreren door een arts zodra mensen weer vrij zijn.’
De woordvoerder van de Turkse afdeling van Amnesty International, Murak Cekic, bevestigt het geweld maar heeft geen cijfers. ‘Ik kan alleen zeggen dat we extreem veel telefoontjes hebben gekregen over politiegeweld, zowel op straat als in de politiebussen. We zijn nog bezig alles op een rijtje te zetten dus statistieken heb ik nog niet.’
Volkskrant 10-06-2013
Man in rolstoel krijgt volle laag waterkanon in Istanboel
Op YouTube is een video opgedoken van een man in een rolstoel die de volle laag krijgt van een door de politie ingezet waterkanon. Uit de beelden valt af te leiden dat de gehandicapte man op het Taksimplein in Istanboel het directe doelwit is. Ook afgelopen nacht heeft de strijd tussen politie en demonstranten zich voortgezet. Nadat de politie het plein gisteren in de ochtenduren had schoongeveegd namen duizenden demonstranten in de loop van de dag weer bezit van het plein. Tegen de avond greep de politie opnieuw in met traangas en waterkanon, maar opnieuw keerden de demonstranten terug.
De politie heeft opnieuw waterkanonnen en traangas ingezet. Er is ook geschoten met rubber kogels. Zeker vijftien mensen werden na de botsingen in ambulances afgevoerd. Ook in Ankara waren er vannacht botsingen tussen politie en actievoerders.
De politie had eerder een protest voor de rechtbank in Istanboel uiteengedreven. Daar demonstreerden advocaten tegen het geweld dat de politie aan het gebruiken is. Meer dan vijftig advocaten werden opgepakt.
De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan heeft gezegd dat het geduld van de regering na twaalf dagen van protesten in Istanboel en andere steden opraakt. Erdogan liet maandag weten dat hij met vertegenwoordigers van de demonstranten zou gaan praten, maar dat gesprek, dat voor vandaag gepland stond, lijkt nu van de baan te zijn.
Bron: HLN.BE 12-06-2013 via AP, Huffington Post, YouTube
Gewonden na nacht vol charges op Taksimplein
Het Taksimplein in de Turkse stad Istanbul is ook in de nacht van dinsdag op woensdag het toneel geweest van schermutselingen. Agenten stormden het plein op om charges uit te voeren tegen overgebleven demonstranten. Vanmiddag heeft premier Erdogan een ontmoeting met vertegenwoordigers van het protest in het Gezipark in Istanbul.
Dinsdag had de politie al tot twee keer toe opgetreden. Tientallen politieagenten gingen ‘s avonds het plein op, waar zich duizenden betogers hadden verzameld, en zetten waterkanonnen in tegen gemaskerde actievoerders die met stenen gooiden. Zeker vijftien mensen werden na de botsingen in ambulances afgevoerd. Ook in Ankara waren er vannacht botsingen tussen politie en actievoerders.
Veel betogers vluchtten weg in de straten rond het plein. Ook ‘s ochtends waren botsingen.
Vanmiddag praat premier Erdogan met demonstranten in het Gezipark. Op Radio 1 zegt Joost Lagendijk – voormalig GroenLinks-Europarlementariër en columnist in Turkije – dat het de vraag is of Erdogan werkelijke toezeggingen gaat doen aan de oorspronkelijke bezetters. ‘Gaat hij toegeven dat het park in stand blijft? De demonstranten hopen op een serieus aanbod.’ Volgens Lagendijk ligt de publieke sympathie bij de mensen in het park. Hen ging het erom dat de bomen bleven staan en zij protesteerden vreedzaam. De demonstranten op het plein, die ook geweld gebruikten, kunnen op minder sympathie rekenen.
De betogingen tegen de Turkse regering houden inmiddels bijna twee weken aan. Premier Recep Tayyip Erdogan heeft toegezegd woensdag in gesprek te gaan met demonstranten. Niet alle groepen zijn daarvoor uitgenodigd. De premier noemt sommige demonstranten gespuis dat erop uit is de Turkse economie te beschadigen.
Autocratischer
Erdogan verwerpt de beschuldiging dat hij zich steeds autocratischer gedraagt. Maar hij zegt dat de meerderheid van de Turkse kiezers achter hem staat en geeft aan dat zijn standpunt onwrikbaar is.
‘Moeten wij soms voor hen op onze knieën en hun vragen ‘ruim alsjeblieft jullie rotzooi op’? Ze mogen mij hard noemen, maar deze Tayyip Erdogan zal niet veranderen.’ Hij maakte duidelijk dat hij het gehad heeft met de demonstranten, die hij wegzette als vandalen en herrieschoppers die het aanzien van Turkije in het buitenland bezoedelen.
‘Tot degenen op Taksim en elders die met oprechte gevoelens deelnemen aan de demonstraties zeg ik: ga weg en laat deze incidenten ten einde komen. Maar tot degenen die ermee door willen gaan zeg ik: het is voorbij. Van nu af aan dulden wij het niet meer. Wij zullen niet alleen een einde maken aan de acties, maar wij zullen ook de provocateurs en terroristen bij de nek grijpen en niemand zal er mee weg komen.’
Erdogan heeft zijn eigen aanhang opgeroepen in het weekeinde in Istanbul en Ankara te demonstreren, om tegenwicht te bieden aan de onrust die volgens hem onderdeel is van een samenzwering tegen zijn regering. De demonstranten worden volgens hem ‘gebruikt door bepaalde financiële instellingen, de rentelobby en mediagroepen, die de Turkse economie schade willen berokkenen en investeerders willen afschrikken’.
Boete
De Turkse autoriteiten delen boetes uit aan tv-stations die kritisch verslag hebben uitgebracht van het politiegeweld bij de ontruiming van het Taksimplein. Halk TV, Ulusal TV en twee andere zenders worden beschuldigd van het in gevaar brengen van de intellectuele en morele ontwikkeling van jongeren. Dit heeft de krant Hürriyet woensdag gemeld. Halk TV is een van de weinige tv-stations die uitgebreid live verslag uitbrengen van de protestbeweging tegen de autoritaire regeerstijl van premier Erdogan.
Bron: Volkskrant 12-06-2013
‘Mediastilte’ rond protesten Turkije
De grote Turkse nieuwskanalen berichten zaterdag onder druk van de regering nauwelijks over de zich snel uitbreidende protesten in het land. De gemeente Istanbul heeft webcams op verscheidene locaties buiten werking gesteld. Rondom het centrale Taksimplein wordt mobiel data-verkeer gestoord.
De politie voert zaterdag op de tweede achtereenvolgende dag van grote betogingen tegen de regering van premier Erdogan charges uit tegen demonstranten, zoals de grote groep betogers die via de Bosporusbrug het Europese deel van de stad bereikten. Via Twitter worden burgers en bedrijven opgeroepen de beveiliging van hun wifi-verbinding te halen, zodat demonstranten indien nodig daar gebruik van kunnen maken. Premier Erdogan heeft nog niet over de protesten gerept.
Bron: Reformatorisch Dagblad 01-06-2013
Protesten Turkije breiden zich uit
door Fréderike Geerdink
Geschreven voor: ANP
DIYARBAKIR – De protesten in Istanbul, die begonnen als verzet tegen het verdwijnen van een park bij het centraal gelegen Taksim-plein, hebben zich uitgebreid naar andere steden, zoals naar de hoofdstad Ankara en de westelijke kuststad Izmir. Ook daar zette de politie traangas in tegen de betogers.
Ooggetuigen melden dat ze nog nooit zoveel traangas hebben gezien in Istanbul. Zowel op het Taksim-plein als op de winkelboulevard Istiklal, die op Taksim uitkomt, en op plaatsen rondom het plein, valt de politie demonstranten aan. Er wordt van dichtbij pepperspray gespoten, mensen worden vol geraakt door traangasgranaten en van de voeten geblazen door waterkanonnen.
Hotels in de omgeving stellen hun lege kamers beschikbaar voor gewonden, via twitter worden artsen en medicijnenstudenten opgeroepen de helpende hand te komen bieden. Ziekenhuizen zijn niet altijd bereikbaar door het traangas en wegblokkades. Eerder vandaag belandde Sirri Süreyya Önder, parlementariër voor de oppositiepartij BDP, in het ziekenhuis door het politiegeweld. Hij brak zijn arm.
Ondertussen heeft een rechtbank besloten de werkzaamheden aan het Gezi Park, waar het afgelopen dinsdag allemaal om begon, op te schorten. Het kleine maar geliefde park moet plaatsmaken voor een winkelcentrum, maar tegenstanders tekenden bij de rechtbank bezwaar aan tegen het project. De rechter wil pas vonnissen nadat ook de gemeente Istanbul is gehoord, en neemt daar nu de tijd voor. Rechters in Turkije staan er niet om bekend te oordelen tegen het belang van de staat.
Het protest gaat inmiddels echter om veel meer dan om het park. Het gaat om de bouwwoede van de AKP-regering en de gemeente Istanbul, die ook wordt bestuurd door de AKP. Ook de autoritaire manier van regeren van premier Erdogan stuit steeds meer Turken tegen de borst, en de manier waarop al jarenlang demonstraties met een overdaad aan traangas worden neergeslagen.
Bron: journalistinturkije.nl 01-06-2013
Protesten Turkije breiden zich uit na hard politieoptreden
De protesten in Istanbul, die begonnen als vreedzaam verzet tegen het verdwijnen van een park bij het centraal gelegen Taksim-plein, hebben zich uitgebreid naar andere steden, zoals de hoofdstad Ankara en de westelijke kuststad Izmir. Ook daar zette de politie traangas in tegen de betogers.
Ooggetuigen meldden dat ze nog nooit zoveel traangas hebben gezien in Istanbul. De politie viel demonstranten aan op het Taksim-plein, op de winkelboulevard Istiklal die op Taksim uitkomt, en op plaatsen rondom het plein. Er werd van dichtbij met pepperspray gespoten, mensen werden vol geraakt door traangasgranaten en van de voeten geblazen door waterkanonnen.
Kritiek
Zeker 12 mensen, onder wie een fotograaf van persbureau Reuters, hebben zware verwondingen opgelopen. Een Turkse vrouw verkeert in kritieke toestand nadat ze werd geraakt door een gasfles. Een 34-jarige Egyptische man moest geopereerd worden wegens een hersenbloeding. Volgens ziekenhuizen in de omgeving zijn honderden demonstranten opgenomen met ademhalingsproblemen door het extreme gebruik van traansgas. Sommigen raakten gewond toen een muur instortte waarop de demonstranten dachten te ontkomen aan de politie.
Buitensporig geweld
Amnesty International zegt bezorgd te zijn over het buitensporige geweld dat is gebruikt door de politie tegen een protest dat zo vreedzaam was begonnen. Ook Ria Oomen-Ruijten, de Europese parlementair rapporteur voor Turkije heeft haar bezorgdheid geuit. Hotels in de omgeving stelden hun lege kamers beschikbaar voor gewonden, via Twitter werden artsen en medicijnenstudenten opgeroepen te komen helpen. Ziekenhuizen waren niet altijd bereikbaar door het traangas en wegblokkades. Eerder vrijdag belandde Sirri Süreyya Önder, parlementslid voor de pro-Koerdische oppositiepartij BDP, in het ziekenhuis door het politiegeweld. Hij brak zijn arm.
Gezi-park
De protesten in Istanbul begonnen dinsdag. Demonstranten bezetten toen het Gezi-park, een klein maar geliefd park bij het Taksim-plein. Het park moet wijken voor een winkelcentrum. De tegenstanders hebben bij de rechtbank bezwaar aangetekend tegen het project. De rechters besloten daarop de werkzaamheden voorlopig op te schorten. Het protest gaat inmiddels echter om veel meer dan alleen het park. Het gaat om de bouwwoede van de AKP-regering en de gemeente Istanbul, die ook wordt bestuurd door de AKP. Ook de autoritaire manier van regeren van premier Erdogan stuit steeds meer Turken tegen de borst, en de manier waarop al jarenlang demonstraties met een overdaad aan traangas worden neergeslagen.
Bron: Volkskrant 01-06-2013
HET VOLKSVERZET TEGEN DICTATOR ERDOGAN EN ZIJN FASCISTISCHE REGIME
Het inmiddels landsbrede volksverzet tegen de AKP-dictatuur en dictator Erdogan duurt onverminderd voort. De miljoenen volksmassa’s die door Erdogan oneerbiedig als ‘tuig’ werden gekwalificeerd blijven op de been en in verzet. Dictator Erdogan heeft bewezen er een hobby van te hebben gemaakt het volk voortdurend te beledigen en te vernederen. Evenals zijn fascistische politiemacht die haatvol en moordlustig het volk aanvalt en het land in bloed doet baden. Er is door dezelfde politiemacht inmiddels een onbekend aantal mensen vermoord. Vele duizenden zijn van licht tot zeer ernstig gewond en ook duizenden die opgepakt zijn en vastgehouden worden onder marteling en intimidatie.
De AKP-regering die o.a. bekend staat om haar leugens, voegt daar een nieuwe aan toe, met de bedoeling om de massaliteit en kwaliteit van het verzet als ordinair, irrelevant en betekenisloos te doen overkomen. En met de bedoeling om het verzet te doen overkomen als ‘slechts’ een ‘eenvoudige schermutseling’ tussen de tegenstanders en voorstanders van de AKP-regering van Erdogan. Volgens de AKP-regering en haar woordvoerders zijn alleen diegenen in verzet, die niet op de AKP hebben gestemd. En deze zouden ‘slechts’ de helft van het volk van Turkije uitmaken. Hiermee willen ze insinueren dat de andere helft van het volk onvoorwaardelijk achter de AKP zou staan. De AKP-stemmers zouden massaal thuis gebleven zijn en niets met de ‘rellen’ of ‘relschoppers’ te maken hebben. Een belangrijk deel van de Nederlandse gevestigde media neemt dat (misschien uit naïviteit en onbekendheid met het AKP-regime) klakkeloos over. De AKP-elite liegt dat zij barst! Want ook vele vrome en ‘godvrezende’ AKP-stemmers die hun geweten en hun religieuze oprechtheid nog steeds handhaven… …alsmede een groot aantal ex-AKP-stemmers die om politieke en/of morele redenen inmiddels spijt hebben van het feit dat zij ooit AKP hebben gestemd… …maken substantieel deel uit van de volksmassa’s die in verzet zijn tegen het tuig van de fascistoïde AKP-elite. En dan hebben we nog niet genoemd, degenen die ooit AKP hebben gestemd omdat zij door religieuze sekteleiders met allerlei valse religieuze argumenten werden geïntimideerd en bang gemaakt. Want, alleen door AKP te stemmen konden deze gelovige moslimkiezers, volgens de sekteleiders, voorkomen dat zij in het hiernamaals voor eeuwig in de hel zouden branden!
Vriend en vijand dienen te weten dat het groeiende volksverzet dat nu in Turkije in toenemende mate voortwoedt iedere dag weer nieuwe onderdrukte individuen en groepen mensen aantrekt en op die manier, ondanks het fascistische staatsgeweld, steeds groter en sterker wordt. Dit verzet is niet de strijd van de tegenstanders van de AKP-regering van Erdogan tegen de voorstanders daarvan. Dit verzet is de strijd tussen het volk en de vijanden van het volk die de hen toevertrouwde macht misbruiken om het volk te onderdrukken en te vernederen. Dit verzet is de uiting van een confrontatie die gebaseerd is op de onverzoenlijke tegenstelling tussen arbeid en kapitaal. Het is de uiting van een conflict tussen de sociale krachten van de arbeid en de sociale krachten van het kapitaal. Dit verzet is de uiting van een gevecht tussen de democratische krachten en de heersende krachten van het fascisme die nauwverweven zijn met de rijkste elite van het land.
Uiteraard is het van belang om solidair te zijn met het volk van Turkije dat zich blijft verzetten tegen de fascistische dictatuur en blijft vechten voor democratie, welzijn, waardigheid en vrijheid in het land, voor iedereen. Het belang van solidariteit wordt nu des te belangrijker omdat ook de vakbeweging in het land zich nu steeds meer met het volk verenigd en zich opmaakt voor een reeks van activiteiten, acties en stakingen.
Raadpleegt u ook de tekst achter de navolgende link, voor korte informatie over de achtergronden van het huidige volksverzet: ‘DE STRIJD OM DE BOOM IN HET PARK AAN HET TAKSIM-PLEIN IN ISTANBUL’.
http://www.dewaarheid.nu/wwwboard/De_strijd_om_de_boom_in_het_park_aan_het_Taksimplein_in_Istanbul.htm
Meriç Esin
‘De revolutie is wél uitgebroken in Turkije’
OPINIE – Enno Maessen
Er is wel degelijk een revolutie gaande in Turkije, schrijft cultuurhistoricus Enno Maessen in reactie op Betsy Udink. ‘De revolutie is geen voorbode van een burgeroorlog op straat, maar vindt plaats in de hoofden van mensen die samen een stem hebben gevonden.’
Terwijl jij met gas gooide, vergrootte onze menigte zich. Wij waren allen samen. Wij zijn het volk. Dit heb jij ons geleerd’, schrijft de jonge journaliste Cinmen aan de staat
‘Lieve staat, wij zijn de apolitieke jeugd van dit land, zelden kwamen wij voor onszelf op, want jullie lieten ons dertig jaar geleden vergeten hoe we elkaar moesten vinden’, schrijft Isil Cinmen, een jonge Turkse journaliste in een open brief aan de Turkse staat. Veel Turken zijn er nu wel in geslaagd elkaar te vinden tijdens de demonstraties in Istanbul. Gisteren schreef Betsy Udink dat de revolutie niet op het punt van uitbreken staat in Turkije. De realiteit is dat een revolutie zich inmiddels al aan het voltrekken is: een revolutie van maatschappelijk engagement.
Cinmen beschrijft hoe haar generatie apolitiek werd opgevoed zonder de kracht en noodzaak van demonstreren te begrijpen. Autoritaire tradities en valse beloften van politici ontpopten zich tot sluipmoordenaars van democratische vernieuwing en vrijheid van meningsuiting. Het zat een groot deel van de Turken dwars, maar het enige wat hen bond was het gebrek aan verbondenheid.
De afkeer tegenover het eenzijdige beleid van premier Erdogan heeft Turken in bijna zeventig steden bij elkaar doen komen. ‘Terwijl jij met gas gooide, vergrootte onze menigte zich. Wij waren allen samen. Wij zijn het volk. Dit heb jij ons geleerd’, schrijft Cinmen aan de staat. De menigte die Cinmen in haar bloemrijke open brief accuraat beschrijft, ontstijgt de gebruikelijke breuklijnen van generaties, klassen, ideologie en religie.
Stereotype politisering
De demonstraties zijn niet zozeer politiek als wel maatschappelijk beladen. De analyse van Udink is daarom een van de voorbeelden van de zwart-witprojecties die op momenten van binnenlandse crises in Turkije gestaag de internationale media binnenstromen. In een dergelijke voorstelling van zaken valt de Turkse maatschappij grotendeels uiteen in Islamisten versus Kemalisten en socialisten of, in een minder gepolitiseerde tegenstelling, seculieren en conservatieve moslims.
De demonstranten op het Taksimplein bestaan volgens Udink bovendien hoofdzakelijk uit mensen die zich beschouwen als communisten, Kemalisten en anti-fascisten. Een dergelijke stereotype politisering van de demonstranten doet geenszins recht aan de geest van eensgezindheid die leeft op Taksim en daarbuiten. Hoewel sommigen zullen zwijgen wanneer een kreet als ‘wij zijn de soldaten van Mustafa Kemal’ klinkt, scandeert iedereen luidkeels ‘Taksim is overal en overal is verzet’.
De revolutie is geen voorbode van een burgeroorlog op straat, maar vindt plaats in de hoofden van mensen die samen een stem hebben gevonden. De demonstranten hebben zich gerealiseerd dat zij een verschil kunnen maken en niet altijd over zich hoeven te laten lopen. Zij roepen om respect voor diversiteit en deze roep klinkt ook niet zelden uit de monden van hen die Udink zou omschrijven als conservatieve moslims. Dat de massa mensen zo divers is, lijkt Erdogan zelf overigens ook niet te willen begrijpen. Toen Birsen Altayli, journaliste bij Reuters, hem vroeg waarom ook huisvrouwen deelnamen aan de demonstraties, kaatste hij geïrriteerd met een ontwijkende tegenvraag terug.
Gematigde toon
Een bescheiden revolutie steekt ook de kop op binnen het electoraat van Erdogan zelf. Met recht wijst Udink op het belang van aanhangers van Fethullah Gülen, de moslimprediker in zelfverklaard ballingschap, die Erdogan tegen zichzelf in het harnas heeft gejaagd met holle retoriek die de samenleving splijt. Udink maakt echter een oneigenlijke scheiding tussen aanhangers van Gülen enerzijds en de AKP anderzijds. Een groot deel van de sympathisanten van Gülen overlapt namelijk met het electoraat van Erdogan’s partij, de AKP. Dat betekent concreet dat als de AKP er niet in slaagt om Erdogan op een meer gematigde toon te laten spreken, de greep op een belangrijk deel van hun electoraat in gevaar kan komen.
Ook binnen deze groep groeit het bewustzijn dat Erdogan hoognodig moet inbinden, omdat hij anders hun belangen op termijn zal schaden. In dat licht kan ook de oproep van president en Erdogan’s partijgenoot Abdullah Gül, tot begrip voor elkaar en een einde aan het politiegeweld ten dele worden beschouwd.
Apolitiek
De samenstelling van de groepen demonstranten laat zich moeilijk vangen in verouderde concepten over het Turkse politieke landschap. De Turkse maatschappij is in de voorbije dertig jaar in toenemende mate apolitiek geworden en de huidige toestand die de demonstraties in Taksim uitlokten, komen veeleer voort uit een conflict tussen autoritair bestuur en democratie dan een confrontatie tussen Islamisten en Kemalisten.
De duizenden mensen die voor respect en tolerantie de straat op gaan in combinatie met de groeiende afkeer van Erdogan’s regeerstijl binnen belangrijke delen van het electoraat van de AKP, hebben samen iets in gang gezet. Dat zal niet leiden tot de val van de huidige regering, maar heeft wel de noodzaak tot een consensusdemocratie voor het voetlicht gebracht. Dat is een uitkomst die uiteindelijk zelfs Erdogan zal moeten accepteren.
Enno Maessen is cultuurhistoricus en gespecialiseerd in de geschiedenis van het hedendaagse Turkije.
Bron: Volkskrant 05-06-2013
‘De geldsmijterij van Erdogan heeft de Turken een enorme kater bezorgd’
OPINIE – David Goldman
OPINIE De Turkse economie is een zeepbel. Erdogan’s gulheid keert zich nu tegen Turkse consumenten, stelt econoom David Goldman.
Turken lenen om de rente op hun schuld te kunnen betalen
In het politieke tumult in Turkije spelen ook economische zorgen een belangrijke rol. Anders dan menige westerse waarnemer goedgelovig denkt, is Erdogan niet de premier van een economisch wonder, maar eerder de architect van de gebruikelijke derdewereld-kredietzeepbel, waardoor de Turkse consumenten nu de broekriem moeten aanhalen, zuchtend onder een verpletterende schuldenlast.
De zeepbel van Erdogan doet denken aan Argentinië in 2000 en Mexico in 1994. Daar leidde een sterk stijgende buitenlandse schuld tot kortstondige zeepbellen van welvaart, gevolgd door devaluatie van de munt en diepe depressies. In beide landen kocht de regering de gunst van het volk met goedkoop consumentenkrediet. Erdogan deed hetzelfde in de maanden voorafgaand aan de verkiezingen van juni 2011. Zijn politiek gemotiveerde gulheid keert zich nu tegen de Turkse consumenten. De consumentenuitgaven zijn in absolute cijfers gedaald. De groei van het bbp is praktisch nul, mede door een groei van 20 procent van de overheidsuitgaven. Nu die overheidsuitgaven de voornaamste economische activiteit vormen, is het geen wonder dat de inflatie 7 procent bedraagt.
De Turkse overheid maakt onderscheid tussen formele loonarbeid enerzijds en ‘onbetaald huishoudelijk werk’ en ‘zelfstandigen’ anderzijds. In het afgelopen jaar is de formele loonarbeid met 5 procent gekrompen, terwijl ‘onbetaald huishoudelijk werk’ met 5 procent is gestegen. Dat betekent dat werknemers in de maakindustrie en de dienstverlening zijn ontslagen en weer zijn teruggekeerd naar armetierige boerderijtjes in het binnenland. Dat is verborgen werkloosheid.
De Turkse economie, die gek genoeg wordt aangezien voor het nieuwe China, is afhankelijk van de export van laagwaardige technische producten naar Europa, de Arabische wereld en de voormalige Sovjet-Unie. Die economie groeide toen Turkije een lagelonenland was, maar door de crisis in Europa en de stilstand in Rusland is de markt voor Turkije geslonken. Turkije heeft minder jongeren die de middelbare school afmaken dan Mexico en een enorme zwarte economie. Er zijn een paar Turkse universiteiten op wereldniveau, maar vergeleken met het reservoir aan talent in China, Taiwan en Korea stelt Turkije niets voor.
Bolwerk tegen Iran
Om de consumptiezeepbel in stand te houden, liep het begrotingstekort van Turkije in 2012 op tot 10 procent. Dat tekort wordt bijna geheel gefinancierd met kortlopende leningen die voornamelijk zouden worden verstrekt door de Golfstaten, die Turkije beschouwen als bolwerk tegen Iran. De kortlopende buitenlandse schuld van Turkije groeit nog steeds met 30 procent per jaar, de eerste drie maanden van 2013 zelfs met 70 procent. De economische teruggang had moeten leiden tot minder buitenlandse kredieten, maar er is juist nog meer geleend. Het geduld van de geldschieters in de Perzische Golf is groot, maar niet oneindig.
De schulden van de huishoudens zijn sinds 2006 bijna vertienvoudigd, met een stijging van 40 procent in het afgelopen jaar. Daar staat een jaarlijkse stijging van de consumentenuitgaven met slechts 5 procent tegenover, wat erop wijst dat de Turkse consumenten veel lenen om de rente op bestaande schulden te kunnen betalen.
Kater
De geldsmijterij van Erdogan in 2011 heeft de Turken een enorme kater bezorgd. De banken kunnen niet eeuwig doorgaan met het verruimen van het consumentenkrediet met 40 procent per jaar. Als het feestje voorbij is, zullen de huishoudens hun consumptie flink moeten terugschroeven.
Op lange termijn kent Turkije nog grotere gevaren. Een land in ontwikkeling kan zich geen geboortecijfers permitteren die tot een snelle toename van het aantal afhankelijke ouderen leiden. Het gemiddeld aantal kinderen van mensen met Turks als moedertaal daalt al 15 jaar gestaag tot 1,5, en de Turkse bevolking vergrijst snel, waardoor het sociale zekerheidsstelsel een tekort heeft van bijna 5 procent van het bbp. ‘Als de huidige (vruchtbaarheids)trend doorzet, zitten we in 2038 met een ramp’, waarschuwde Erdogan in een toespraak in 2010. Binnen één generatie spreekt dan de helft van de Turkse mannen van dienstplichtige leeftijd Koerdisch.
Analytici zullen later wellicht concluderen dat het islamisme van Erdogan een poging was om lijm te gieten in de scheuren van de Turkse samenleving. Misschien is hij al te laat. Steeds meer Turkse kiezers zijn tot de conclusie gekomen dat ze een pact met de duivel hebben gesloten en dat de duivel zich niet aan de afspraken heeft gehouden.
David Goldman is econoom en auteur van het boek It’s Not The End of the World – It’s Just the End of You.
Vertaling: Leo Reijnen.
Bron: Volkskrant 07-06-2013
Gül: Democratie meer dan verkiezingen
President Abdullah Gül van Turkije heeft maandag opnieuw afstand genomen van zijn partijgenoot premier Recep Tayyip Erdogan. Democratie is meer dan alleen verkiezingen, zei de president volgens Turkse media. „Wij leven in een open maatschappij en mensen moeten uiteenlopende meningen kunnen uiten, als dat maar met wederzijds respect gebeurt”, zei Gül.
Erdogan riep maandagmiddag zijn aanhangers op tot kalmte en weet de golf van protesten tegen hem en de regering aan extremisten. De islamitische AK-Partij heeft bij drie verkiezingen achtereen haar aanhang zien toenemen en heeft het volk achter zich, zei de premier.
In het weekeinde greep de president in, nadat Erdogan had gezegd dat de politie tegen demonstranten op het Taksimplein in het centrum van Istanbul zou blijven optreden. Volgens Turkse media belde Gül daarop met het ministerie van Binnenlandse Zaken en de gouverneur van de betrokken provincie. Kort daarop trok de politie zich terug en trokken tienduizenden betogers het plein op.
De leider van de belangrijkste oppositiepartij CHP, Kemal Kılıcdaroglu, sprak later op maandag met Gül over de protesten. De CHP-leider vroeg de president in te grijpen. Gül kan onder meer besluiten tot een speciale kabinetszitting over de kwestie of het parlement bijeenroepen. „Ik zei dat de taal van Erdogan de incidenten doet escaleren in plaats van kalmerend werkt”, aldus Kılıcdaroglu over zijn gesprek met Gül. „Ik zei dat de president belangrijke taken heeft.”
Bron: Reformatorisch Dagblad 03-06-2013
Al meer dan zeshonderd betogingen in Turkije
Bewerkt door: Sven Van Malderen
De Turkse regering heeft zich op de vijfde dag van het nationale protest voor het eerst ingespannen om de situatie enigszins te bedaren. Vicepremier Bülent Arinc verontschuldigde zich na een gesprek met president Abdullah Gül voor het politiegeweld tegen vreedzame demonstranten. Vorige nacht werd bij de protesten tegen het beleid van premier Recep Tayyip Erdogan en zijn islamitisch-conservatieve AKP-partij een tweede betoger gedood. Bij de lijkschouwing werd vastgesteld dat hij een zware schedelbreuk had opgelopen. In totaal werden al meer dan zeshonderd betogingen geteld.
Een dag na de afreis van Erdogan voor een meerdaagse reis in Noord-Afrika gaf zijn plaatsvervanger Arinc toe dat de protesten tegen een omstreden bouwproject in Gezi-Park in Istanboel legitiem waren. De politie had daar vrijdag een betogerskamp met harde hand ontruimd en daarmee de demonstraties uitgelokt. Morgen wil Arinc met vertegenwoordigers van de demonstranten samenkomen, aldus de zender CNN Türk.
Inmiddels richten de demonstranten zich voornamelijk tegen de autoritaire koers van Erdogan, die extremisten voor de demonstraties verantwoordelijk acht. Viceregeringsleider Arinc waarschuwde de betogers om zich niet met “illegale groepen” in te laten.
Opnieuw traangas
In Istanboel kwam het ook voor de vierde nacht op rij tot gewelddadige botsingen tussen de oproerpolitie en demonstranten. Volgens activisten en de Turkse media trad de politie in de wijk Besiktas gisteravond laat opnieuw met traangas tegen de opponenten van Erdogan op. Daarbij vielen weer heel wat gewonden. De rellen waren echter niet meer zo hevig als de nacht voordien. Op het centrale Taksimplein in Istanboel bleven tegenstanders van de regering vandaag opnieuw de baas.
De in Antakya gedode demonstrant was lid van de jeugdorganisatie van de oppositionele Republikeinse Volkspartij (CHP). Een CHP-politicus zei dat de man door een traangasgranaat aan het hoofd werd getroffen. Pas daags voordien werd bevestigd dat een demonstrant in Istanboel omkwam toen een taxichauffeur in een groep demonstranten reed. Sinds het begin van de protesten zijn volgens een artsenfederatie meer dan 2.300 mensen gewond geraakt.
Vakbondsleden leggen werk neer
Leden van de vakbondsfederatie KESK -de koepelorganisatie van de openbare diensten- legden vanaf ‘s middags het werk neer. Ze willen opkomen voor een democratisch Turkije en dus moeten ze tegen het “fascisme” van de islamitisch-conservatieve regeringspartij AKP betogen, klinkt het op een website. Een andere vakbond wil zich bij het protest aansluiten.
“Meer dan 30 miljoen euro schade”
Minister van Binnenlandse Zaken Muammer Güler presenteerde op de vijfde dag van de protesten een voorlopige schadebalans. “We moeten zeker uitgaan van schade voor een omvang van meer dan 70 miljoen lira (ongeveer 30 miljoen euro)”, zei de minister tijdens een parlementair debat in Ankara. Volgens zijn verklaringen kwam het in 77 van de 81 Turkse provincies tot 603 betogingen. Daarbij werden 280 winkels, 6 openbare gebouwen, 103 politievoertuigen, 207 personenwagens, een privé-woning, een politiekantoor en elf gebouwen van de regeringspartij AKP beschadigd.
De voorzitter van het Europees parlement acht de omgang van de Turkse regering met de demonstranten onverenigbaar met een EU-lidmaatschap. “Om lid van de EU te worden, moet men democratische normen in acht nemen. En we zien dat Erdogan daar op bepaalde momenten niet toe bereid is”, aldus Martin Schulz. Ook Europees parlementslid Alexander Graf Lambsdorff omschreef de houding van de Turkse regering als “niet verenigbaar met Europese maatstaven”.
Bron: HLN.BE 04-06-2013
LikeLike
Pingback: JPMorgan bank advocates dictatorship | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Shine On Award, thanks thegiggleofacucumber and porannarosa! | Dear Kitty. Some blog
Recep Tayyip Erdoğan of Turkey and his Tunisian ‘soul mate’ Hamadi Jebali.
“Tunisia: The Powers of the New President” by Adenov
MrZine 19-12-2011
http://mrzine.monthlyreview.org/2011/adenov191211.html
“Erdoğan’s Way” – by Carlos Latuff.
MrZine 17-12-2011
http://mrzine.monthlyreview.org/2011/latuff171211.html
LikeLike
Pingback: Turkish pro-democracy movement, poetry and the Internet | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Turkish governmental repression of anti-corruption demonstrators | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Turkish president attacks women’s rights | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Turkish author warns against British nationalism | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Turkish World War I commemoration abused for militarist propaganda | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Terrorist massacre and government censorship in Turkey | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Stop Turkish government attacks on journalists | Dear Kitty. Some blog
Pingback: No media freedom in Turkey | Dear Kitty. Some blog