Fossil, probably of polar bear, found in Svalbard


This video is called polar bear vs. walrus.

From Laura Klappenbach:

Fossil Jawbone Hints at Polar Bears‘ Past

Scientists have uncovered a fossilized jawbone from the sediments of an island in the Svalbard archipelago. The jawbone shares a convincing resemblance to that of a polar bear (Ursus maritimus). If it is indeed the remains of a polar bear, it represents the oldest known fossil record of the species. The research team, lead by Professor Olafur Ingolfsson from the University of Iceland, estimates the age of the fossil is at least 100,000 years old. This means the polar bear, thought to be a recently evolved species, has a longer evolutionary past than previously suggested.

The Svalbard Archipelago is a set of islands in the Arctic Ocean that lie approximately half-way between Norway (the country, incidentally, to which the Svalbards belong) and the North Pole.

Polar bears are thought to share a common ancestor with brown bears (Ursus arctos) and are believed to have diverged during the Upper Pleistocene (126,000–10,000 years before present). Yet the details of polar bear evolution remain obscure, as the fossil record is sparse when it comes to the polar bears of the past. This is in no small part due to their habitat. The remains of polar bears would likely be scavenged or sink to the bottom of the Arctic Ocean before they had a chance to fossilize. Genetic analysis of present day brown bears and polar bears has yielded solid evidence that the two species are closely related.

See also here.

Polar bear evolution: here.

DNA study clarifies how polar bears and brown bears are related: here.

July 2011: The female ancestor of all living polar bears was a brown bear that lived near present-day Britain and Ireland just prior to the peak of the last ice age – 20,000 to 50,000 years ago, according to an international team of scientists: here.

6 thoughts on “Fossil, probably of polar bear, found in Svalbard

  1. Uitgestorven holenbeer geeft zijn DNA prijs

    De holenbeer is 15.000 jaar geleden, tegen het eind van de laatste ijstijd, uitgestorven. Een groep onderzoekers is erin geslaagd mitochondriaal DNA te isoleren uit een borstbeen van de berensoort, dat door prof.dr. Hans van der Plicht is gedateerd op een ouderdom van 32.000 jaar. Ze publiceren hun bevindingen deze week in PNAS Online Early Edition.

    Afbeelding: Een met rode oker getekende holenbeer, lengte ongeveer 80 cm.

    Quagga
    Het is al eerder gelukt om het DNA van uitgestorven dieren te reconstrueren. De jacht op oud DNA werd zo’n twintig jaar geleden geopend bij de quagga – een zebrasoort waarvan de laatste vertegenwoordiger in 1883 in Artis overleed. Complete sequenties van mitochondriaal DNA zijn tot nu toe alleen nog maar ontcijferd bij moa’s – grote Nieuw-Zeelandse loopvogels die enkele honderden jaren geleden uitstierven. Mitochondriaal DNA (mtDNA) bevindt zich in tegenstelling tot ander DNA niet in de celkern en het wordt enkel via de vrouwelijke lijn doorgegeven. Van soorten als de wolharige mammoet en de mastodont, die in het Pleistoceen leefden en waarvan veel materiaal in permafrostbodems bewaard bleef, is ook al eerder het mtDNA ontcijferd.

    Afbeelding: Onder deze schedel van een holenbeer werden een paar stukjes houtskool gevonden. Dat betekent dat de schedel daar geplaatst is nadat de tekeningen in de grot zijn aangebracht.

    Chauvet Pont d’Arc
    Van de holenbeer (Ursus spelaeus) zijn alleen maar botten overgebleven. Deze botten worden vaak gevonden in grotten die ook door de mens werden gebruikt. Voor dit onderzoek gebruikten de wetenschappers een borstbeen dat gevonden is in de grot van Chauvet Pont d’Arc in Zuid-Frankrijk. In deze grot bevinden zich ook de oudst bekende rotsschilderingen, onder andere van de holenbeer. Het bot van de holenbeer werd door Van der Plicht met behulp van de C14-methode gedateerd op een ouderdom van 31.870 jaar met een onzekerheidsmarge van ongeveer 300 jaar. Van der Plicht is leider van het C14-laboratorium van de Rijksuniversiteit Groningen en tevens bijzonder hoogleraar Isotopenarcheologie aan de Universiteit Leiden.

    Afbeelding: Op deze schedel van een holenbeer is in de loop van de tijd een stalagmiet gegroeid.

    Houtskool
    De schilderingen in de grot zijn uniek, omdat ze gedateerd zijn op een ouderdom van ongeveer 30.000 jaar. Van der Plicht: ‘Dat is spectaculair oud volgens steentijddeskundigen. Onmogelijk oud zelfs volgens sommigen en dat geeft al jaren aanleiding tot verhitte debatten.’ Tot de ontdekking van de grot in 1994 werd algemeen aangenomen dat schilderingen met zo’n hoog kunstzinnig niveau niet ouder waren dan 15.000 jaar. De ouderdom van de schilderingen is indertijd ook met C14 bepaald, maar door een ander team. ‘Omdat deze dateringen werden betwijfeld’, vertelt Van der Plicht, ‘is later nog houtskool van de brandhaarden in de grot bemonsterd en gedateerd. Daarvoor ben ik verantwoordelijk. Het gaat dus niet om de schilderingen zelf, maar om de houtskool waarmee de tekeningen zeer waarschijnlijk zijn gemaakt.’

    Afbeelding: Deze schildering beslaat meer dan 6 m2. De wand werd eerst afgeschraapt, waardoor eerdere tekeningen werden uitgewist. De verschillende tekeningen werden vervolgens na elkaar aangebracht: een donkere oeros naar links weglopend, een donkere wolharige neushoorn, een lijntekening van twee tegenover elkaar staande neushoorns (C14 gedateerd op een ouderdom van 31,000 jaar) en vier paardenkoppen. Onderaan maakt een kleine bizon het geheel compleet.

    Evolutionaire klok
    Het mtDNA levert een betrouwbare evolutionaire klok. Kleine mutaties in dit DNA treden op volgens een bekende frequentie. Daardoor is het mogelijk aan de hand van het aantal mutaties vast te stellen wanneer twee populaties van dezelfde soort – of twee soorten – begonnen zijn uit elkaar te groeien. De onderzoekers hebben door het mtDNA van de holenbeer te vergelijken met dat van de (westelijke) bruine beer (Ursus arctos) kunnen afleiden dat beide zustersoorten zijn die 1,6 miljoen jaar geleden uit elkaar zijn gaan groeien. Van de westelijke bruine beer heeft zich slechts zo’n 400.000 jaar geleden de ijsbeer (Ursus maritimus) afgesplitst.

    Carnivoor
    Met dit onderzoek is voor het eerst DNA van een carnivoor uit het Pleistoceen ontcijferd, hoewel de holenbeer waarschijnlijk hoofdzakelijk plantaardig voedsel at. De onderzoekers hebben de reconstructie van de stamboom van de beren een belangrijke stap verder gebracht. Bovendien hebben ze aangetoond dat archeologische vondsten van botmateriaal dat voorheen als onbruikbaar werd afgedaan, wel degelijk geschikt zijn om DNA uit te isoleren.

    (28 oktober 2008/SH)

    Deciphering the complete mitochondrial genome and phylogeny of the extinct cave bear in the Paleolithic painted cave of Chauvet
    Céline Bon, Nicolas Caudy, Maud de Dieuleveult, Jean-Marc Elalouf, Christelle Laugier, Bernard Rousseau, Philippe Fosse, Michel Philippe, Frédéric Maksud, Eliane Beraud-Colomb, Eric Bouzaid; Rym Kefi, Didier Casane, Johannes van der Plicht

    28/10/2008

    http://www.nieuws.leidenuniv.nl/uitgestorven-holenbeer-geeft-zijn-dna-prijs.jsp

    Like

  2. Pingback: Polar bears older than biologists used to think | Dear Kitty. Some blog

  3. Pingback: Climate change killed cave bears | Dear Kitty. Some blog

  4. Pingback: Polar bear twins | Dear Kitty. Some blog

  5. Pingback: Ancient fossil bear discovery in Canada | Dear Kitty. Some blog

  6. Pingback: Prehistoric panda discovery in China | Dear Kitty. Some blog

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.