Translated from Dutch NOS TV today:
A judge in Corsica has maintained the ban on wearing a burkini on the beach of Sisco.
The court in Bastia decided that the ban is legal because public order was likely to be disturbed. The burkini ban was established in Sisco after last month on the beach there had been a big brawl. …
The French Council of State has deleted the burkini ban in the seaside resort Vileneuve-Loubet. According to the supreme administrative court, the ban violates basic freedoms, but can be established in a case of threats to the public order. …
Later, however, witnesses contradicted that burkinis provoked the fighting [in Sisco]; they said the quarrel arose because a group of bathers had claimed a piece of beach for themselves.
Burkini-Wearing Woman Gets Chased Off French Beach. Villeneuve-Loubet’s burkini ban has been overturned. But that didn’t stop beachgoers from threatening 23-year-old Zeynab Alshelh, 09/19/2016 09:48 am ET: here.
Burkini ban is illegal, Belgian court says. A Dutch swimming pool stopped a Syrian refugee girl in burkini once, but admitted her next time: here.
1 August 2018: now, French police in anti-nudity witch-hunt.
“Boerkini” heeft in Europa andere betekenis dan in Iran
“Wie opkomt voor vrouwenrechten verdedigt de boerkini niet”, aldus een opiniestuk in de Belgische krant De Morgen. Ik snap dit wel. Darya Safai, de auteur van dit stuk, heeft – letterlijk – aan den lijve ondervonden hoe religieuze kledingvoorschriften kunnen functioneren als onderdrukkingsmechanisme van het patriarchaat. Ze heeft zich daaraan ontworsteld, is haar geboorteland Iran ontvlucht, en treft zichzelf nu aan in een land waar veel progressieven en feministen zich juist uitspreken vóór de vrijheid van vrouwen om een “boerkini” te dragen. Hoe is het feminisme gediend met een dergelijk cultuurrelativisme, vraagt ze zich af? Ik heb wel meer mensen iets soortgelijks horen betogen, de afgelopen weken. En zoals gezegd: ik heb er wel begrip voor.
Maar ik ben het toch niet helemaal eens met deze redenatie. Er ligt een denkfout aan ten grondslag, vermoed ik. Safai en haar medestanders gaan er te gemakkelijk vanuit, dat de betekenis van symbolen gegeven is. En zo ziet men over het hoofd dat symbolen in verschillende contexten naar heel uiteenlopende dingen kunnen verwijzen, en dus ook heel verschillende functies kunnen hebben. Dat is ook hier het geval, lijkt me: de hoofddoek heeft volgens Safai een bepaalde essentie, die door de tegenstanders van een boerkiniverbod in wezen genegeerd wordt. Het heeft een geschiedenis die ook nu, en ook hier, voorschrijft hoe we het symbool moeten lezen. Het heeft een objectieve functie – namelijk: het disciplineren en vernederen van vrouwen – die niet los valt te zien van het kledingstuk zelf. Safai vindt het onbegrijpelijk, zo lijkt het, dat de hoofddoek niet bij iedereen diezelfde associatie oproept.
Symbool
Maar zo ‘werken’ symbolen helemaal niet. Hun gebruik is hun betekenis. En de context van hun toepassing bepaalt grotendeels hun inhoud. Symbolen mogen een historische oorsprong hebben – en men kan er, in veel gevallen, ook héél lang over discussiëren wat die oorsprong dan precies ís – maar ze mogen en kunnen nooit eenvoudigweg met die oorsprong worden vereenzelvigd.
Het racistische, islamofobe discours dat Europa momenteel in zijn greep houdt, reduceert het lichaam van vrouwen tot een instrument – of beter: tot het strijdtoneel zelf, waarop de vooronderstelde “Botsing der Beschavingen” moet worden uitgevochten. De “schoonheids”- en gedragsnormen die datzelfde discours ondertussen oplegt aan de “eigen” vrouwen zijn bovendien niet minder seksistisch. Het is niet gek dat, in die context, de “boerkini” ineens symbool kan komen te staan voor het recht van vrouwen om te dragen wat ze zélf willen. Het moet ons niet verbazen, met andere woorden, dat de “boerkini”, of de hijab in het algemeen, in Europa andere connotaties krijgt dan bijvoorbeeld in Iran.
Safai ziet dat niet, en verbaast zich dus over het feit dat feministen zich in Europa hard maken voor het recht een hijab te dragen, in plaats van solidair te zijn met Iraanse vrouwen die juist van de opgelegde draagplicht afwillen. Ze lijkt niet te accepteren dat die twee vanuit feministisch oogpunt perfect compatibel kunnen zijn, omdat het doel in beide gevallen hetzelfde is – namelijk, het recht van vrouwen om baas te zijn over hun eigen lichaam.
PS: ik vind de term “boerkini” (samenvoegsel van “boerka” en “bikini”) een ludieke maar slechte vondst. Het is echt een mooi staaltje slechte framing, die het ons er niet gemakkelijker op maakt. Een boerka bedekt het hele lichaam én gezicht, en valt bovendien zeer ruim. Vrouwen die normaal over straat gaan in een boerka, zal je écht niet in een “boerkini” (dus met blote handen, voeten, en gezicht) op het strand aantreffen. Misschien toch tijd voor een ander woord?
Mathijs van de Sande
Bron: Doorbraak 11-09-2016
LikeLike
Pingback: French civil liberties in danger | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Catalan Moroccans commemorate Barcelona attack victims | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Egyptian actress five years in jail for dress? | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Islamophobic death threats against French sports shops workers | Dear Kitty. Some blog
Pingback: French Islamophobes threaten shop workers with gas chambers | Dear Kitty. Some blog