Vandaag, plotseling twee heftig zingende roodborsten in mijn tuin, wat
is er aan de hand?
In het voorjaar zijn ze niet te missen, de parelende liedjes van de
roodborstjes, maar in de zomer lijken ze plotseling allemaal te zijn
verdwenen en zien en horen we geen roodborst meer.
Toch zijn ze er nog wel. Maar er worden veren geruid en dat kost ook
energie. De jonge roodborstjes zijn nog bijna helemaal bruin van kleur
en die vallen ook al niet op. Bovendien kun je je prima verstoppen in
het dichte donkergroene zomerloof. Maar dan plotseling in september
hoor je weer overal roodborsten zingen. Dat zijn de mannetjes die door
de rui zijn en hier blijven om te overwinteren. Zij markeren een klein
voedselgebied waar ze de hele winter blijven. De vrouwtjes en jonge
vogels trekken meestal weg naar Spanje of Zuid Engeland. Zij weten wat
er staat te gebeuren straks in oktober. Want dan komen de “Noormannen”.
Nu, tijdens de koude heldere herfstnachten komen er honderdduizenden
roodborsten uit oostelijke en noordelijke streken op ons milde
zeeklimaat af. Als volleerde mariniers komen ze ’s morgens in de
ochtendschemering uit de hemel vallen en dan beginnen de gevechten.
Gevechten van man tegen man om een goed en rijk winterterritorium. Maar
pas op als je niet snel vluchten kunt. Dan wordt er gevochten tot de
dood er op volgt! Guerrilla in de achtertuin! Maar daarna hoor je
plotseling op allerlei nieuwe plekken roodborsten zingen. Dat zijn de
Russen, de Finnen en andere Scandinaviërs die een plekje hebben weten
te veroveren. De hele winter door hoort u ze al zingend hun
voedselgebiedje verdedigen. In het voorjaar schuift het allemaal weer
terug. De Noormannen gaan weer naar huis en de dames komen terug uit
hun zonnige Spaanse oorden. De jonge vogels van vorig jaar komen ook
terug moeten nu de strijd aangaan met de gevestigde orde voor een eigen
territorium en ook dat gaat er niet zachtzinnig aan toe. Uiteindelijk
heeft iedereen weer zijn plek, wordt er volop gezongen en genesteld en
is de cirkel weer rond.
NB. Deze foto van de slechtvalk was de vorige keer niet goed
meegekomen, lekker ver weg maar wel in een hele mooie boom! hierbij
alsnog)
Pingback: Flowers, dragonflies and birds | Dear Kitty. Some blog
Pingback: English business advocates illegal killing of songbirds | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Meadow pipits and brent geese on Vlieland | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Spoonbill and parasol mushrooms of Vlieland island | Dear Kitty. Some blog
Dinsdag 6 oktober.
WELKE ROODBORST ZIT ER IN MJN TUIN?
Vandaag, plotseling twee heftig zingende roodborsten in mijn tuin, wat
is er aan de hand?
In het voorjaar zijn ze niet te missen, de parelende liedjes van de
roodborstjes, maar in de zomer lijken ze plotseling allemaal te zijn
verdwenen en zien en horen we geen roodborst meer.
Toch zijn ze er nog wel. Maar er worden veren geruid en dat kost ook
energie. De jonge roodborstjes zijn nog bijna helemaal bruin van kleur
en die vallen ook al niet op. Bovendien kun je je prima verstoppen in
het dichte donkergroene zomerloof. Maar dan plotseling in september
hoor je weer overal roodborsten zingen. Dat zijn de mannetjes die door
de rui zijn en hier blijven om te overwinteren. Zij markeren een klein
voedselgebied waar ze de hele winter blijven. De vrouwtjes en jonge
vogels trekken meestal weg naar Spanje of Zuid Engeland. Zij weten wat
er staat te gebeuren straks in oktober. Want dan komen de “Noormannen”.
Nu, tijdens de koude heldere herfstnachten komen er honderdduizenden
roodborsten uit oostelijke en noordelijke streken op ons milde
zeeklimaat af. Als volleerde mariniers komen ze ’s morgens in de
ochtendschemering uit de hemel vallen en dan beginnen de gevechten.
Gevechten van man tegen man om een goed en rijk winterterritorium. Maar
pas op als je niet snel vluchten kunt. Dan wordt er gevochten tot de
dood er op volgt! Guerrilla in de achtertuin! Maar daarna hoor je
plotseling op allerlei nieuwe plekken roodborsten zingen. Dat zijn de
Russen, de Finnen en andere Scandinaviërs die een plekje hebben weten
te veroveren. De hele winter door hoort u ze al zingend hun
voedselgebiedje verdedigen. In het voorjaar schuift het allemaal weer
terug. De Noormannen gaan weer naar huis en de dames komen terug uit
hun zonnige Spaanse oorden. De jonge vogels van vorig jaar komen ook
terug moeten nu de strijd aangaan met de gevestigde orde voor een eigen
territorium en ook dat gaat er niet zachtzinnig aan toe. Uiteindelijk
heeft iedereen weer zijn plek, wordt er volop gezongen en genesteld en
is de cirkel weer rond.
NB. Deze foto van de slechtvalk was de vorige keer niet goed
meegekomen, lekker ver weg maar wel in een hele mooie boom! hierbij
alsnog)
http://www.nicodehaan.nl/Onieuws/svan
LikeLike
Pingback: Many birds at Dutch Balgzand | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Black-tailed godwit wins Dutch national bird election | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Wildlife in Dutch Drenthe in 2015 | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Robin sings in Dutch The Hague | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Batching chaffinches and nuthatch | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Long-tailed tits help feeding young great tits | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Why songbirds feed other species’ youngsters | Dear Kitty. Some blog