This is a Dutch video about restoring seagrass along the Wadden Sea coast; see also here.
Dutch site Natuurbericht reports about new research at the Wadden Sea coast of Groningen province in the northern Netherlands.
The biggest seagrass field of the Netherlands is there. Seagrass is a favourite food for brent geese and wigeons. Every autumn, these birds arrive on migration from colder countries.
The new research proves that the birds eat seagrass in a way which helps the seagrass to grow again next summer.
The research results have been published in the article: Ecosystem Engineering by Seagrasses Interacts with Grazing to Shape an Intertidal Landscape.
Related articles
- Sparrowhawk against crows, and many wigeons (dearkitty1.wordpress.com)
- Brent geese, sanderlings and plovers (dearkitty1.wordpress.com)
- Golden Plover, Wigeon and a Marsh Harrier: First day wildfowling this season (theshotgunchef.wordpress.com)
- Seagrass Couple (theintrepidphotographer.wordpress.com)
- Texel bar-tailed godwits and fieldfare (dearkitty1.wordpress.com)
- Otters Aid Seagrass Recovery (4thenaturesake.wordpress.com)
- 2 New Birds for the Life List at Chincoteague (ayearofbirding.com)
Dear Kitty. Some blog 
This ties into something I read about how grazing animals in African elephant habitat maintain a healthy mosaic of grassland and shrubbery that keeps the landscape’s biodiversity up. Traditional cattle grazing practices used to work well in conjunction with elephant grazing, because the cattle prefer grass and their presence promotes shrubbery growth and bird habitat, but the elephants tend to destroy woody plants and their presence prevents the grasses from being totally replaced by thorn bushes. Too many elephants or too intensive cattle grazing and the habitat becomes degraded and a lot of wildlife populations suffer, but managed grazing can help keep the ecosystem healthy.
LikeLike
Thanks for this interesting comment!
LikeLike
Pingback: British wetlands help birds in harsh winter | Dear Kitty. Some blog
04-10-2012 | Het geheim van het klein zeegras
De Waddenvereniging is vanaf vorig jaar bezig met het project Zeegrasherstel in de Waddenzee. Hierbij worden zeegrasstengels met zaden uitgezet op verscheidene plaatsen in de Waddenzee. Het voortbestaan van zeegras hangt af van de zaden die ontstaan door de kruisbestuiving van het (mannelijke) stuifmeel en de (vrouwelijke) bloem. Dit geldt overigens zowel voor het groot zeegras als het klein zeegras. Nu is er begin oktober een nieuwe ontdekking gedaan door Andreas Zipperle van de RUG, die onderzoek deed naar de voortplantingsstrategie van het klein zeegras in de Waddenzee. Wat blijkt? Klein zeegras kan zaden in de zeebodem voor ruim drie jaar opslaan!
Dit verklaart voor een groot deel waarom een veld klein zeegras zo goed herstelt na beschadiging. Wanneer er te veel planten verdwijnen, ontkiemen de zaden en worden daarmee de gaten opgevuld. Zipperle concludeert dat dit waarschijnlijk ook mogelijk is bij groot zeegras, maar dat dit uiteraard afhangt van de omgevingsfactoren, zoals menselijke ingrepen. Vooral de bouw van de Afsluitdijk en andere ingrepen hebben, zeker in het Nederlandse deel, een grote negatieve invloed gehad.
LikeLike
Pingback: Africa’s largest coastal marine reserve in Mozambique | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Indian dugong discovery | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Arctic Ocean acid problems | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Ocean wildlife in danger | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Bonaire invasive seagrass species | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Brent geese, sanderlings and plovers | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Birds counted on Terschelling island | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Fungi, godwits and avocets | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Some prehistoric sloths were ocean swimmers | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Dutch water birds report published | Dear Kitty. Some blog
Pingback: British birds update | Dear Kitty. Some blog
Pingback: English birds and insects news | Dear Kitty. Some blog
Pingback: English bird news update | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Osprey, yellow-browed warbler at Euro Birdwatch 2014 on Texel island | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Texel sanderlings, robin, and green sandpiper | Dear Kitty. Some blog
Pingback: British government sabotages marine life conservation | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Save British seagrass meadows | Dear Kitty. Some blog
19-03-2015 | Zeegras gespot!
Onderzoekers van het NIOZ, het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, hebben onderwater groeiend groot zeegras gevonden nabij de Afsluitdijk. Dit is een unieke vondst, omdat er al jaren geen onderwater groeiend zeegras meer gevonden is in de Nederlandse Waddenzee.
De onderzoekers stuitten per toeval op een wortelstok en blad van groot zeegras tijdens veldwerkzaamheden voor een onderzoek naar wadslakjes. ‘Deze ontdekking van het zeegras is heel bijzonder’, zegt Josje Fens projectleider bij de Waddenvereniging. ‘We gingen er vanuit dat er geen onderwater zeegras voorkomt in de Waddenzee en dat het heel moeilijk zou zijn om dit type zeegras terug te brengen.’
Groot zeegras komt in twee varianten voor: droogvallend zeegras en permanent onder water groeiend zeegras. Tot de jaren ’30 van de vorige eeuw kwamen beide soorten veel voor in de Waddenzee. Door een schimmelziekte in combinatie met de aanleg van de Afsluitdijk verdween eerst het onderwater zeegras uit de Waddenzee. Later nam ook het droogvallend zeegras steeds verder af.
‘Zeegras zorgt zelf voor de meest gunstige omstandigheden om te groeien’, gaat Fens verder. ‘Dat zijn helder water en een lage stroomsnelheid. Er is dus zeegras nodig om het zeegras te kunnen herstellen. Nu er toch ergens zeegras onder water blijkt te groeien, geeft dat hoop voor toekomstig herstel van onderwater zeegras.’
De afgelopen jaren hebben de Waddenvereniging, Rijkswaterstaat en Natuurmonumenten geprobeerd de droogvallende variant terug te brengen in de Nederlandse Waddenzee. Door zeegras te zaaien, wordt geprobeerd op een aantal plekken stabiele zeegrasvelden te creëren, die op den duur zelf in staat zijn het zeegras in de hele Waddenzee terug te brengen.’
Dankzij het herstelproject kan er nu op drie plekken in de Waddenzee zeegras zonder verdere hulp voortbestaan. Mogelijk dat een van die drie plekken, het Balgzand, de donor is van de onder water gevonden zeegrasplanten. Het nu gevonden zeegras kan in elk geval veel nieuwe interessante informatie geven voor onderzoek naar de ideale groeiomstandigheden van zeegras.
http://www.waddenvereniging.nl/nieuws/?ref=nieuwsbrief#item_8270
LikeLike
Pingback: Dutch wigeon saved from shooting | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Sea grass genome, new research | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Fieldfares and redwings on Texel island | Dear Kitty. Some blog
Pingback: Seagrass, essential for marine life | Dear Kitty. Some blog